язык назоўнік | мужчынскі род
-
Рухомы мышачны орган у ротавай поласці, які з’яўляецца органам смаку, а ў чалавека ўдзельнічае таксама ва ўтварэнні гукаў мовы.
-
Паказаць я.
-
Малако ў каровы на языку (прыказка).
-
Заліўны я. (страва).
-
Востры на я. (умее гаварыць трапна, з’едліва).
-
Доўгі я. у каго-н. (пераноснае значэнне: пра балбатлівага чалавека; размоўнае неадабральнае).
-
Злы я. у каго-н. (пераноснае значэнне: хто-н. злосна, з насмешкай гаворыць пра каго-, што-н.; размоўнае).
-
Злыя языкі (пераноснае значэнне: пра ахвотнікаў да плётак, нагавораў).
-
Мянціць (малоць) языком (пераноснае значэнне: займацца пустой балбатнёй; размоўнае).
-
Прыкусіць я. (пераноснае значэнне: спахапіўшыся, раптоўна замаўчаць, устрымацца ад выказвання; размоўнае).
-
Прытрымаць я. (пераноснае значэнне: памаўчаць; размоўнае).
-
Пытанне было на языку ў каго-н. (хто-н. гатоў быў задаць пытанне).
-
Развязаць я. (загаварыць, разгаварыцца пасля маўчання; размоўнае).
- Віно развязала я. каму-н. (прымусіла разгаварыцца; размоўнае).
-
Распусціць я. (пачаць гаварыць лішняе; размоўнае неадабральнае).
-
Сарвалася з языка што-н. у каго-н. (сказаў міжвольна, не падумаўшы; размоўнае).
-
Трымаць я. за зубамі (пераноснае значэнне: маўчаць, калі гэта патрэбна).
-
Цягнуць за я. каго-н. (пераноснае значэнне: прымушаць гаварыць, выказвацца; размоўнае).
-
Я. без касцей у каго-н. (пераноснае значэнне: пра каго-н., хто любіць многа гаварыць, гаворыць лішняе, пустое; размоўнае).
-
Я. добра падвешаны ў каго-н. (мастак добра гаварыць; размоўнае).
-
Я. не паварочваецца сказаць (не хопіць рашучасці сказаць; размоўнае).
-
Я. праглынеш (пераноснае значэнне: пра што-н. надта смачнае; размоўнае).
-
Я. свярбіць у каго-н. (пераноснае значэнне: цяжка прамаўчаць, хочацца сказаць; размоўнае).
-
-
пераноснае значэнне: Палонны, ад якога можна атрымаць патрэбныя звесткі (размоўнае).
-
У звоне: металічны стрыжань, які ўтварае гук ударамі аб сценкі.
-
пераноснае значэнне: Пра што-н. выцягнутае, па форме падобнае на язык.
- Языкі полымя.
- Языкі сумётаў.
|| памяншальная форма: язычок.
|| прыметнік: языковы і язычны.
- Языковая мышца.
- Язычныя нервы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)