Verbum

язычок, ✂, м.

1. гл. язык.

2. Адростак на заднім краі паднябення ў поласці рота.

3. Невялікі адростак ля асновы ліставой пласцінкі ў злакавых і некаторых інш. раслін (спец.).

4. Рухомая, адным канцом прымацаваная пласцінка ў розных прыстасаваннях.

   • Я. чаравіка.
   • Я. замка.
   • Я. музычнага інструмента.

|| прым. язычковы, ✂.

• Я. музычны інструмент.