язычок назоўнік | мужчынскі род

  1. гл. язык.

  2. Адростак на заднім краі паднябення ў поласці рота.

  3. Невялікі адростак ля асновы ліставой пласцінкі ў злакавых і некаторых інш. раслін (спецыяльны тэрмін).

  4. Рухомая, адным канцом прымацаваная пласцінка ў розных прыстасаваннях.

    • Я. чаравіка.
    • Я. замка.
    • Я. музычнага інструмента.

|| прыметнік: язычковы.

  • Я. музычны інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)