язычок назоўнік | мужчынскі род
-
гл. язык.
-
Адростак на заднім краі паднябення ў поласці рота.
-
Невялікі адростак ля асновы ліставой пласцінкі ў злакавых і некаторых інш. раслін (спецыяльны тэрмін).
-
Рухомая, адным канцом прымацаваная пласцінка ў розных прыстасаваннях.
- Я. чаравіка.
- Я. замка.
- Я. музычнага інструмента.
|| прыметнік: язычковы.
- Я. музычны інструмент.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)