язвеннік назоўнік | мужчынскі род | размоўнае
Чалавек, які хварэе язвавай хваробай.
|| жаночы род: язвенніца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
язвеннік назоўнік | мужчынскі род | размоўнае
Чалавек, які хварэе язвавай хваробай.
|| жаночы род: язвенніца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)