язвеннік назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Чалавек, які хварэе язвавай хваробай.

|| жаночы род: язвенніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)