Verbum

яшчэ, прысл.

1. прысл. У дадатак да таго, што было або што ёсць; зноў, паўторна.

   • Падліць я. малака ў шклянку.
   • Пасля камандзіроўкі прыеду я. сюды.

2. прысл. Ужо, у мінулым.

   • Купіў касцюм я. тры месяцы назад.

3. прысл. Да гэтага часу.

   • Стары я. рухавы.
   • Бацькі дома я. няма (пакуль няма).

4. прысл. Указвае на наяўнасць дастатковага часу, умоў для чаго-н.

   • Я. паспею на аўтобус.
   • Я вам я. спатрэблюся.
   • Я. малады.

5. прысл. (пры вышэйшай ступені параўнання). У большай ступені.

   • Ён я. ніжэй сагнуўся.

6. злуч. уступальны. уступальны. Указвае на верагоднасць умоў ці на іх суадноснасць з чым-н., хоць.

   • Я. не паправіўся пасля хваробы, а ўжо думае пра работу.

7. часц. Ужыв. пасля займ. і прысл. для ўзмацнення выразнасці.

   • Ён нам дапамагаў, я. як дапамагаў!
   • Акучнік забраў Сяргей. — Які я. Сяргей?

◊

• Яшчэ б (разм.) — было б недарэчы, калі б не...

• Я. б ты не быў задаволены!/li>

• Яшчэ нічога (разм.) — да некаторай ступені здавальняюча.

• Гэта я. нічога!

• Яшчэ які (разм.) — такі, што нават дзіўна, цудоўна, выключна.