яшчар, ✂, м.

  1. Буйная млекакормячая жывёліна некаторых паўднёвых краін, якая мае пакрытае рагавой луской цела, невялікую галаву, доўгі хвост і кароткія лапы з моцнымі капцюрамі.

  2. Устарэлая назва некаторых вымерлых паўзуноў і земнаводных.

|| прым. яшчарны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)