яма назоўнік | жаночы род

  1. Паглыбленне ў зямлі.

    • Выкапаць яму.
    • Памыйная я.
    • Паветраная я. (пераноснае значэнне: участак у паветры, дзе самалёт рэзка зніжаецца, нібыта правальваецца).
    • Капаць яму каму-н. (пераноснае значэнне: рыхтаваць непрыемнасць).

  2. Абсталяванае паглыбленае месца для захоўвання чаго-н. (спецыяльны тэрмін).

    • Хаваць бульбу ў яме.
    • Вугальная я. (на судне).
    • Аркестравая я.

  3. Упадзіна, нізіна (размоўнае).

    • Веска стаіць у яме.

|| памяншальная форма: ямка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)