Verbum

яма, ✂, ж.

1. Паглыбленне ў зямлі.

   • Выкапаць яму.
   • Памыйная я.
   • Паветраная я. (перан. участак у паветры, дзе самалёт рэзка зніжаецца, нібыта правальваецца).
   • Капаць яму каму-н. (перан. рыхтаваць непрыемнасць).

2. Абсталяванае паглыбленае месца для захоўвання чаго-н. (спец.).

   • Хаваць бульбу ў яме.
   • Вугальная я. (на судне).
   • Аркестравая я.

3. Упадзіна, нізіна (разм.).

   • Веска стаіць у яме.

|| памянш. ямка, ✂.