якар назоўнік | мужчынскі род

  1. Металічны стрыжань з лапамі, які прымацоўваецца да ланцуга і апускаецца на дно для ўтрымання на месцы судна, бакена, плывучага маяка і пад.

    • Стаяць на якары.
    • Кінуць я. (стаць на якар).
    • Аддаць я. (апусціць).
    • Выбіраць якары (паднімаць).
    • Зняцца з якара.
    • Я. ратунку (пераноснае значэнне: апошні сродак ратунку, апошняя надзея).
  2. Частка электрычнай машыны, якая ўтрымлівае на сабе абмотку (спецыяльны тэрмін).

  3. Рыбалоўны кручок з трыма зубцамі (размоўнае).

|| прыметнік: якарны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)