Verbum

яблык, ✂, м.

Плод яблыні.

• Летні сорт яблыкаў.
• Яблыку няма дзе ўпасці (перан. надта цесна).
• Я. ад яблыні недалёка адкочваецца (прыказка пра таго, хто атрымаў у спадчыну дрэнныя звычкі ад бацькі, маці).

○

• Адамаў яблык — кадык.

• Вочны яблык — шарападобнае цела вока.

◊

• У яблыкі — з цёмнымі круглымі плямамі на поўсці (пра коней).

• Яблык разладу (кніжн.) — прычына, прадмет спрэчкі, сваркі, разладу [паводле старажытнага грэчаскага міфа пра кінуты багіняй разладу Эрыдай яблык з надпісам «найпрыгажэйшай» і як з-за гэтага ўзнікла спрэчка паміж багінямі Герай, Афінай і Афрадытай].

|| памянш. яблычак, ✂.

|| прым. яблычны, ✂.

• Я. сок (з яблыкаў).