ізалятар, ✂, м.

  1. Рэчыва, якое не праводзіць электрычнага току, цеплыні або не прапускае гукаў (спец.).

  2. Дэталь для замацавання і ізаляцыі праваднікоў.

    • Фарфоравы і.

  3. Асобнае, спецыяльна прыстасаванае памяшканне для хворых або другіх асоб, якія маюць патрэбу ў ізаляцыі.

|| прым. ізалятарны, ✂.

  • І. рэжым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)