ізалятар назоўнік | мужчынскі род

  1. Рэчыва, якое не праводзіць электрычнага току, цеплыні або не прапускае гукаў (спецыяльны тэрмін).

  2. Дэталь для замацавання і ізаляцыі праваднікоў.

    • Фарфоравы і.
  3. Асобнае, спецыяльна прыстасаванае памяшканне для хворых або другіх асоб, якія маюць патрэбу ў ізаляцыі.

|| прыметнік: ізалятарны.

  • І. рэжым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)