іскрысты прыметнік
Які ззяе, зіхаціць іскрамі; які вылучае іскры.
- І. снег.
- Іскрыстае віно.
|| назоўнік: іскрыстасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
іскрысты прыметнік
Які ззяе, зіхаціць іскрамі; які вылучае іскры.
|| назоўнік: іскрыстасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)