Verbum

іскра назоўнік | жаночы род

1. Маленькая часцінка распаленага або палаючага рэчыва.

   • Электрычная і. (род электрычнага разраду).

2. Яркі зіхатлівы водбліск, бліскучая кропка.

   • Іскры снегу.

3. пераноснае значэнне, чаго. Пачатак, пробліск, праяўленне якога-н. пачуцця, думкі, таленту.

   • Іскры надзеі.

Аж іскры з вачэй пасыпаліся (размоўнае) — пра замарачэнне ад болю ў выніку моцнага ўдару па галаве.

|| памяншальная форма: іскарка.

|| прыметнік: іскравы.