ісці, ; незак.

  1. Перамяшчацца, ступаючы нагамі.

    • І. да суседа.
  2. Перамяшчацца, рухацца.

    • Поезд ідзе хутка.
    • Рыба ідзе касяком.
  3. у што, на што або з інф. Адпраўляцца, накіроўвацца куды-н.

    • І. на вячоркі. і ў паход.
  4. Рухацца ў якім-н. напрамку для дасягнення якой-н. мэты.

    • І. заўсёды наперад.
  5. на каго-што, супраць каго-чаго. Дзейнічаць якім-н. чынам, быць гатовым да якіх-н. дзеянняў.

    • І. супраць волі бацькоў.
    • І. на ўступкі.
  6. Уступаць куды-н., прыступаць да якой-н. дзейнасці.

    • І. ў армію.
  7. Трымацца каго-н., далучацца да чыіх-н. думах, поглядаў.

    • І. за сваім настаўнікам.
  8. Перамяшчацца, будучы адасланым куды-н., з якой-н. мэтай, дастаўляцца, прыбываць адкуль-к., куды-н.

    • Пісьмы ішлі з фронту.
    • Ідзе драўніна з Сібіры.
  9. Набліжацца, з’яўляцца, надыходзіць.

    • Вясна ідзе.
  10. Пра механізмы: дзейнічаць, працаваць.

    • Гадзіннік ідзе.
  11. Пра ападкі: капаць, цячы, ляцець.

    • Дождж ідзе.
  12. Мінаць, працякаць, праходзіць у часе, адбывацца.

    • Жыццё ідзе хутка.
    • Экзамены ідуць.
    • Справа ідзе да развязкі.
  13. Праходзіць дзе-н., пралягаць, мець пэўны кірунак.

    • Дарога ідзе полем.
  14. з чаго і без дапаўнення. Выдзяляцца, выходзіць адкуль-н.

    • З комінаў ідзе дым.
    • Ідзе кроў з раны.
    • Ідуць чуткі (перан.).
  15. чым, з чаго. Рабіць ход у гульні.

    • І. канём.
    • І. з туза.
  16. у што, на што, над што. Прызначацца, выкарыстоўвацца, ужывацца для чаго-н.

    • На касцюм ідзе тры метры тканіны.
    • Дом ідзе пад знос.
  17. Знаходзіць збыт, пакупніка (разм.).

    • Тавар ідзе па зніжаных цэнах.
  18. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Рэгулярна налічацца, адпускацца (пра якія-н. сродкі).

    • Ідзе пенсія.
    • За звышурочную працу ідзе надбаўка.
  19. каму-чаму. Падыходзіць, адпавядаць; быць да твару.

    • Сукенка ідзе да твару.
  20. у што. Надзявацца без цяжкасцей, свабодна уваходзіць, улазіць.

    • Цвік лёгка ідзе ў сцяну.
  21. у што. Развівацца, расці пэўным чынам (пра расліны).

    • Бульба ідзе ў націну.
    • І. ў рост (хутка расці).
  22. Выконвацца, паказвацца, ставіцца (пра п’есу, спектакль, фільм і пад.).

    • Ідзе новы фільм.
  23. Уступаць у шлюб, выходзіць замуж.

    • Дзяўчына ідзе замуж.
  24. З прыназоўнікам «у» і наступнымі назоўнікамі, якія называюць дзеянне, ужыв. ў знач.: падпацаць пад што-н. (што выражана назоўнікам).

    • І. ў продаж.
  25. З прыназоўнікамі «на», «у» і наступнымі назоўнікамі азначае наступленне працэсу, дзеяння, якое выражана назоўнікам.

    • І. на пасадку.
    • І. ў сваты.
  26. аб кім-чым, пра каго-што. Весціся (пра гаворку, гутарку і пад.).

    • Ішла гутарка пра выхаванне моладзі.
  27. Расходавацца хутка, лёгка (разм.).

    • Грошы ідуць як вада.

  • Ісці ўгару (разм.) — дабівацца больш высокага становішча ў жыцці, грамадстве.

  • Ісці на карысць — быць карысным.

  • Ісці ўразрэз — разыходзіцца з чым-н., супярэчыць чаму-н.

  • Не ідзе ў галаву каму (разм.) — не засвойваецца, не запамінаецца.

  • Ісці поўным ходам — адбывацца без затрымкі.

  • Ісці на папраўку — выздараўліваць пасля хваробы.

  • Ісці як па масле (разм.) — пра тое, што паспяхова вырашаецца, удала складваецца.

  • З торбай ісці (разм.) — пачаць жабраваць.

  • Ісці на свой хлеб (разм.) — пачаць зарабляць сабе на жыццё.

  • Ісці на той свет (разм.) — паміраць.

  • Ісці пад суд — прыцягвацца да судовай адказнасці.

  • Ісці супраць цячэння (неадабр.) — дзейнічаць наперакор усяму.

  • Ісці ў прочкі (разм.) — сыходзіць з дому, не ўжыўшыся з мужам (жонкай).

  • Ісці на дно (разм.) — маральна апускацца, занепадаць.

  • Бяда па бядзе як па нітачцы ідзе (разм.)— адна бяда па людзях не ходзіць.
  • Ісці на лад (разм.) — разгортвацца паспяхова.

  • Ісці прамой дарогай — жыць сумленна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)