ісці дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Перамяшчацца, ступаючы нагамі.
- І. да суседа.
-
Перамяшчацца, рухацца.
- Поезд ідзе хутка.
- Рыба ідзе касяком.
-
у што, на што або з інфінітывам: Адпраўляцца, накіроўвацца куды-н.
- І. на вячоркі. і ў паход.
-
Рухацца ў якім-н. напрамку для дасягнення якой-н. мэты.
- І. заўсёды наперад.
-
на каго-што, супраць каго-чаго. Дзейнічаць якім-н. чынам, быць гатовым да якіх-н. дзеянняў.
- І. супраць волі бацькоў.
- І. на ўступкі.
-
Уступаць куды-н., прыступаць да якой-н. дзейнасці.
- І. ў армію.
-
Трымацца каго-н., далучацца да чыіх-н. думах, поглядаў.
- І. за сваім настаўнікам.
-
Перамяшчацца, будучы адасланым куды-н., з якой-н. мэтай, дастаўляцца, прыбываць адкуль-к., куды-н.
- Пісьмы ішлі з фронту.
- Ідзе драўніна з Сібіры.
-
Набліжацца, з’яўляцца, надыходзіць.
- Вясна ідзе.
-
Пра механізмы: дзейнічаць, працаваць.
- Гадзіннік ідзе.
-
Пра ападкі: капаць, цячы, ляцець.
- Дождж ідзе.
-
Мінаць, працякаць, праходзіць у часе, адбывацца.
- Жыццё ідзе хутка.
- Экзамены ідуць.
- Справа ідзе да развязкі.
-
Праходзіць дзе-н., пралягаць, мець пэўны кірунак.
- Дарога ідзе полем.
-
з чаго і без дапаўнення. Выдзяляцца, выходзіць адкуль-н.
- З комінаў ідзе дым.
- Ідзе кроў з раны.
- Ідуць чуткі (пераноснае значэнне).
-
чым, з чаго. Рабіць ход у гульні.
- І. канём.
- І. з туза.
-
у што, на што, над што. Прызначацца, выкарыстоўвацца, ужывацца для чаго-н.
- На касцюм ідзе тры метры тканіны.
- Дом ідзе пад зное.
-
Знаходзіць збыт, пакупніка (размоўнае).
- Тавар ідзе па зніжаных цэнах.
-
(1 і 2 ас. неўжыв.). Рэгулярна налічацца, адпускацца (пра якія-н. сродкі).
- Ідзе пенсія.
- За звышурочную працу ідзе надбаўка.
-
каму-чаму. Падыходзіць, адпавядаць; быць да твару.
- Сукенка ідзе да твару.
-
у што. Надзявацца без цяжкасцей, свабодна уваходзіць, улазіць.
- Цвік легка ідзе ў сцяну.
-
у што. Развівацца, расці пэўным чынам (пра расліны).
- Бульба ідзе ў націну.
- І. ў рост (хутка расці).
-
Выконвацца, паказвацца, ставіцца (пра п’есу, спектакль, фільм і пад.).
- Ідзе новы фільм.
-
Уступаць у шлюб, выходзіць замуж.
- Дзяўчына ідзе замуж.
-
З прыназоўнікам «у» і наступнымі назоўнікамі, якія называюць дзеянне, ужыв. ў знач.: падпацаць пад што-н. (што выражана назоўнікам).
- І. ў продаж.
-
З прыназоўнікамі «на», «у» і наступнымі назоўнікамі азначае наступленне працэсу, дзеяння, якое выражана назоўнікам.
- І. на пасадку.
- І. ў сваты.
-
аб кім-чым, пра каго-што. Весціся (пра гаворку, гутарку і пад.).
- Ішла гутарка пра выхаванне моладзі.
-
Расходавацца хутка, легка (размоўнае).
- Грошы ідуць як вада.
Фразеалагізмы:
- Ісці ўгару (размоўнае) — дабівацца больш высокага становішча ў жыцці, грамадстве.
- Ісці на карысць — быць карысным.
- Ісці ўразрэз — разыходзіцца з чым-н., супярэчыць чаму-н.
- Не ідзе ў галаву кому (размоўнае) — не засвойваецца, не запамінаецца.
- Ісці поўным ходам — адбывацца без затрымкі.
- Ісці на папраўку — выздараўліваць пасля хваробы.
- Ісці як па масле (размоўнае) — пра тое, што паспяхова вырашаецца, удала складваецца.
- З торбай ісці (размоўнае) — пачаць жабраваць.
- Ісці на свой хлеб (размоўнае) — пачаць зарабляць сабе на жыццё.
- Ісці на той свет (размоўнае) — паміраць.
- Ісці пад суд — прыцягвацца да судовай адказнасці.
- Ісці супраць цячэння (неадабральнае) — дзейнічаць наперакор усяму.
- Ісці ў прочкі (размоўнае) — сыходзіць з дому, не ўжыўшыся з мужам (жонкай).
- Ісці на дно (размоўнае) — маральна апускацца, занепадаць.
- Бяда па бядзе як па нітачцы ідзе (размоўнае)— адна бяда па людзях не ходзіць.
- Ісці на лад (размоўнае) — разгортвацца паспяхова.
- Ісці прамой дарогай — жыць сумленна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)