Verbum

ірвануць (рвануць) дзеяслоў | закончанае трыванне

1. гл. ірваць.

2. Моцна тузануць, рэзка пацягнуць.

   • І. дзверы.

3. Рэзка скрануцца з месца, рэзкім рухам кінуцца куды-н. (размоўнае).

   • Матацыкл ірвануў з месца.

4. Пачаць імкліва рабіць што-н. (размоўнае).

   • Ірванем усе дружна.

5. Падарваць, узарваць што-н. з выбухам.

   • Ірвануў снарад.