Verbum

ірваць (рваць) дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Вырываць рэзкім рухам, з сілай выхопліваць.

   • І. зубы.

2. Аддзяляць, адрываць ад сцябла, галінак (кветкі, плады і пад.).

   • І. яблыкі.

3. Раздзяляць на часткі, разрываць.

   • І. ніткі.
   • І. паперу.

4. Разбураць, узрываць што-н.

   • І. чыгунку.

5. пераноснае значэнне: Спыняць, разрываць.

   • І. адносіны.

6. Нарываць (размоўнае).

   • Палец ірве.

Фразеалагізмы:

• Ірваць бакі (жываты) (размоўнае) — моцна смяяцца, заходзіцца ад смеху.
• Ірваць жылы (кішкі, пуп) (размоўнае) — цяжка працаваць, надрывацца на якой-н. рабоце.
• Ірваць з рук (размоўнае) — купляць нарасхват.
• Ірваць на сабе валасы (размоўнае) — быць у адчаі, моцна перажываць.

|| аднакратны дзеяслоў: ірвануць і рвануць.