Verbum

ірваць, ✂ і рваць, ✂, незак.

1. Вырываць рэзкім рухам, з сілай выхопліваць.

   • І. зубы.

2. Аддзяляць, адрываць ад сцябла, галінак (кветкі, плады і пад.).

   • І. яблыкі.

3. Раздзяляць на часткі, разрываць.

   • І. ніткі.
   • І. паперу.

4. Разбураць, узрываць што-н.

   • І. чыгунку.

5. перан. Спыняць, разрываць.

   • І. адносіны.

6. Нарываць (разм.).

   • Палец ірве.

◊

• Ірваць бакі (жываты) (разм.) — моцна смяяцца, заходзіцца ад смеху.

• Ірваць жылы (кішкі, пуп) (разм.) — цяжка працаваць, надрывацца на якой-н. рабоце.

• Ірваць з рук (разм.) — купляць нарасхват.

• Ірваць на сабе валасы (разм.) — быць у адчаі, моцна перажываць.

|| аднакр. ірвануць, ✂ і рвануць, ✂.