інквізіцыя, ✂, ж.

  1. У 13—19 стст.: следчы і карны орган каталіцкай царквы, які дзейнічаў крайне жорсткімі метадамі ў барацьбе з ерэтыкамі.

    • Іспанская і.

  2. перан. Мучэнне, катаванне.

    • Гэта не жыццё, а і.

|| прым. інквізіцыйны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)