інерцыя, ​✂, ж.

  1. Уласцівасць цел захоўваць стан спакою або раўнамернага прамалінейнага руху, пакуль якая-н. знешняя сіла не прымусіць змяніць гэты стан.

    • Ляцець па інерцыі.

  2. перан. Бяздзейнасць, пасіўнасць.

    • Па інерцыі — па прывычцы, машынальна.

|| прым. інерцыйны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)