іней, ✂, м.

Тонкі слой ледзяных крышталяў, які ўтвараецца дзякуючы выпарэнням на ахалоджанай паверхні чаго-н.

  • Дрэвы пакрыліся інеем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)