індукцыя, ✂, ж.

  1. Спосаб разважання ад прыватных фактаў да агульных вывадаў; проціл. дэдукцыя (кніжн.).

  2. Узбуджэнне электрычнага току ў якім-н. правадніку пры руху яго ў магнітным полі або пры змяненні вакол яго магнітнага поля (спец.).

|| прым. індукцыйны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)