імавернасць, ✂, ж.

  1. гл. імаверны.

  2. Магчымасць здзяйсняльнасці, ажыццявімасць чаго-н.

    • Ступень імавернасці чаго-н.

◊

  • Тэорыя імавернасцей — раздзел матэматыкі, які вывучае заканамернасці выпадковых з’яў.

|| прым. імавернасны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)