імавернасць назоўнік | жаночы род
-
гл. імаверны.
-
Магчымасць здзяйсняльнасці, ажыццявімасць чаго-н.
- Ступень імавернасці чаго-н.
Тэорыя імавернасцей — раздзел матэматыкі, які вывучае заканамернасці выпадковых з’яў.
|| прыметнік: імавернасны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)