імам, ✂, м.

  1. Духоўны кіраўнік у мусульман.

  2. Правіцель мусульманскай дзяржавы, які спалучае ў адной асобе свецкую і духоўную ўладу.

  3. Духоўная асоба, якая кіруе богаслужэннем у мячэці.

|| прым. імамскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)