імам назоўнік | мужчынскі род
-
Духоўны кіраўнік у мусульман.
-
Правіцель мусульманскай дзяржавы, які спалучае ў адной асобе свецкую і духоўную ўладу.
-
Духоўная асоба, якая кіруе богаслужэннем у мячэці.
|| прыметнік: імамскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)