ікаўка назоўнік | жаночы род | размоўнае
Міжвольныя адрывістыя гукі, якія ўтвараюцца горлам пры іканні.
- І. мучыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
ікаўка назоўнік | жаночы род | размоўнае
Міжвольныя адрывістыя гукі, якія ўтвараюцца горлам пры іканні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)