ідыёт, ✂, м.

  1. Разумова адсталы, недаразвіты ад нараджэння чалавек.

  2. Дурань, тупіца (разм. лаянк.).

|| ж. ідыётка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)