ідал назоўнік | мужчынскі род

  1. Статуй, якому язычнікі пакланяліся як бажаству.

  2. Нягоднік (размоўнае лаянкавае).

    • Гэты і. высадзіў шыбу.

|| прыметнік: ідальскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)