гуз назоўнік | мужчынскі род

  1. Жаўлак ад удару або нараст на целе чалавека, жывёлы.

    • Набіць г. на лбе.
    • На спіне ў каровы гузы.
  2. Ненармальнае патаўшчэнне на якой-н. частцы расліны.

|| прыметнік: гузавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)