густы, .

  1. Такі, што складаецца з мноства аднародных прадметаў, размешчаных блізка адзін ля аднаго.

    • Г. бярэзнік.
    • Густое жыта.
    • Буракі растуць густа (прысл.).
  2. Не вадкі, з аслабленай цякучасцю, насычаны.

    • Густая смятана.
  3. Шчыльны, малапранікальны для зроку, святла.

    • Г. туман.
    • Густыя воблакі.
  4. Пра голас: паўнагучны.

    • Г. бас (нізкі).

|| наз. густата, і гушчыня, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)