гушча назоўнік | жаночы род
-
Густы асадак (стравы, раствору і пад.).
- На дне засталася г.
- Г. дзяцей не разганяе (прыказка).
-
Тое, што і гушчар.
- Т. лесу.
-
Самае густое месца ў чым-н., цэнтр.
- Уціскуцца ў самую гушчу натоўпу.
- Быць у гушчы падзей (пераноснае значэнне).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)