гушча, ✂, ж.

  1. Густы асадак (стравы, раствору і пад.).

    • На дне засталася г.
    • Г. дзяцей не разганяе (прыказка).

  2. Тое, што і гушчар.

    • Т. лесу.

  3. Самае густое месца ў чым-н., цэнтр.

    • Уціскацца ў самую гушчу натоўпу.
    • Быць у гушчы падзей (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)