гусці, ; незак.

  1. Утвараць працяжны аднатонны гук.

    • Вецер гудзе ў коміне.
    • Гудзе матор.
    • У вушах гуло (пра шум у вушах; безас.).
  2. Бесперапынна ныць ад болю, стомленасці.

    • Рукі аж гудуць.

|| зак. прагусці, .

|| наз. гудзенне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)