гуртаўшчык назоўнік | мужчынскі род

Той, хто суправаджае, гоніць гурт (у 2 знач.).

|| прыметнік: гуртаўшчыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)