гупаць, ; незак. (разм.).

Глуха стукаць, удараць.

  • Гупаў адзінюткі цапок.

|| аднакр. гупнуць, .

|| наз. гупат, і гупанне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)