гумка назоўнік | жаночы род

  1. Кавалачак гумы для сцірання напісанага, сцірка.

  2. Праіумаваная тасьма, а таксама шнур з гумавымі ніткамі.

|| прыметнік: гумкавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)