гумар назоўнік | мужчынскі род
-
Дабрадушна-жартаўлівыя адносіны да чаго-н.
- Валодаць гумарам.
- Пачуццё гумару.
-
У мастацтве: паказ якой-н. з’явы ў смешным, камічным выглядзе, калі пры гэтым знешне камічная трактоўка спалучаецца з унутранай сур’ёзнасцю.
- Аддзел сатыры і гумару ў газеце.
|| прыметнік: гумарыстычны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)