гуказапіс, ✂, м. (спец.).

Запіс спецыяльнымі апаратамі гаворкі або музыкі на плёнку, пласцінку і пад.

  • Студыя гуказапісу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)