гуканне назоўнік | ніякі род | размоўнае
-
Гутарка, гаворка.
-
Кліканне (звычайна ў лесе).
-
Перагукванне, каб сабрацца разам.
Гуканне вясны — старажытны язычніцкі абрад, калі збіралася моладзь, спявала, вадзіла карагоды, закопвала ў зямлю гаршчок з кашай як своеасаблівую ахвяру зямлі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)