гудок, ✂, м.

  1. Механічны свісток, які падае сігналы.

    • Паравозны г.

  2. Працяжны аднастайны гук свістка ці сірэны.

    • Выходзіць па гудку.

|| прым. гудочны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)