грымучы прыметнік

  1. Які стварае рэзкія гукі, моцны шум.

    • Грымучыя калёсы.

  2. Шумны, гучны.

    • Г. голас.

Фразеалагізмы:

  • Грымучая змяя — трапічная ядавітая змяя.
  • Грымучая ртуць — выбуховае хімічнае рэчыва.
  • Грымучы газ — выбуховая сумесь вадароду з кіслародам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)