Verbum

грымець дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Утвараць моцныя гукі, грукат.

   • Грымяць калёсы па бруку.
   • За лесам грымела (пра гром; безасабовая форма).
   • Г. каструлямі.

2. пераноснае значэнне: Мець вялікую папулярнасць, славу.

   • Г. на ўсю краіну.

|| закончанае трыванне: прагрымець.

|| аднакратны дзеяслоў: грымнуць.