грэнадзёр, , м.

У царскай арміі: ваеннаслужачы некаторых прывілеяваных палкоў, якія называліся грэнадзёрскімі (першапачаткова — салдат, узброены гранатамі для кідання).

  • Рота грэнадзёраў.
  • Вось ты які г.! (перан. пра рослага і дужага чалавека).

|| прым. грэнадзёрскі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)