грань, ✂, ж.

  1. Плоская частка паверхні геаметрычнага цела.

    • Грані куба.

  2. перан. Тое, што адрознівае, аддзяляе адно ад другога.

    • Сціранне граней паміж фізічнай і разумовай працай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)