града назоўнік | жаночы род

  1. Вузкая паласа зямлі, ускапаная на агародзе ці ў кветніку.

    • Пасадзіць граду буракоў.

  2. Рад невялікіх гор, узгоркаў, а таксама мноства аднастайных прадметаў, размешчаных у адзін рад.

    • Горная г.

|| памяншальная форма: градка.

|| прыметнік: градкавы і градавы.

  • Градкавыя культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)