госць назоўнік | мужчынскі род
-
Той, хто наведвае каго-н. у хатніх абставінах.
- Ехаць у госці.
- Г., не дзьміся, еж, што ў місе (прыказка).
-
Асоба, афіцыйна запрошаная прысутнічаць на сходзе, пасяджэнні.
- Месцы для гасцей.
|| жаночы род: госця.
|| прыметнік: гасцявы.
- Г. білет на канферэнцыю.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)