госць, ✂, м.

  1. Той, хто наведвае каго-н. у хатніх абставінах.

    • Ехаць у госці.
    • Г., не дзьміся, еж, што ў місе (прыказка).

  2. Асоба, афіцыйна запрошаная прысутнічаць на сходзе, пасяджэнні.

    • Месцы для гасцей.

|| ж. госця, ✂.

|| прым. гасцявы, ✂.

  • Г. білет на канферэнцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)