горкі, ✂.

  1. Які мае своеасаблівы едкі смак.

    • Г. палын.
    • Горкае лякарства.

  2. перан. Поўны гора, цяжкі, гаротны.

    • Горкае жыццё.
    • Пераканацца на горкім вопыце.
    • Горкая праўда (непрыемная праўда).
    • Горкія слёзы (выкліканыя цяжкім жыццём).

◊

  • Горкае дзіця (разм.) — наіўны, нявопытны малады чалавек.

  • Горкі п’яніца (разм. неадабр.) — алкаголік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)