горка​2.

  1. безас. у знач. вык. Пры адчуванні горкага смаку.

    • Ад зёлак г. ў роце.

  2. у знач. выкл. горка! Вокліч за вясельным сталом, калі просяць маладых пацалавацца (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)