Verbum

горка​¹ назоўнік | жаночы род

1. гл. гара.

2. Этажэрка пірамідальнай формы для каштоўнай пасуды.

   • Хрустальная горка.

3. Сістэма пуцей з ухілам на чыгуначных станцыях, прызначаная для сартавання вагонаў (спецыяльны тэрмін).

4. Адна з фігур вышэйшага пілатажу, калі пры ўзлёце, ледзь адарваўшыся ад зямлі, набіраць вышыню.

   • Рабіць горку.