горб, ✂, м.

  1. Ненармальная пукатасць на спіне або на грудзях чалавека, а таксама нармальная пукатасць на спіне ў некаторых жывёл (напр. у вярблюда).

  2. чаго. Узвышэнне на якой-н. паверхні.

    • Гарбы ўзгоркаў.

◊

  • Гнуць горб (разм.) — 1) многа і цяжка працаваць; 2) старацца дагадзіць каму-н.

  • Сваім гарбом (разм.) — цяжкай працай.

|| памянш. гарбок, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)