горан, ✂, м.

  1. Печ для пераплаўкі металаў і абпальвання керамічных вырабаў, а таксама кавальскі ачаг з мяхамі і паддувалам для награвання металу.

  2. Ніжняя частка доменнай печы, дзе згарае паліва.

|| прым. гарнавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)