горад1, , м.

  1. Буйны населены пункт, адміністрацыйны, прамысловы, гандлёвы і культурны цэнтр.

    • Сталічны г.
    • Г. на Дзвіне.
    • За горадам жыць (у прыгарадзе).
  2. Населенае месца, абгароджанае і ўмацаванае сцяной (гіст.).

    • Старажытны славянскі г.

|| памянш. гарадок, .

|| прым. гарадскі, .

  • Гарадская гаспадарка.
  • Гарадскія будынкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)