голас назоўнік | мужчынскі род
-
Гучанне, якое ўтвараецца ваганнем галасавых звязак, што знаходзяцца ў горле.
- Ля рэчкі чуліся вясёлыя галасы.
- Высокі г.
- Г. сумлення (пераноснае значэнне).
-
Асобная самастойная партыя многагалосага твора вакальнай і інструментальнай музыкі.
- Раманс для двух галасоў.
-
Меркаванне, выказванне, думка.
- Падаць г. (рашуча выказаць сваю думку).
- Прыслухоўвацца да голасу мае.
-
пераноснае значэнне Права заяўляць сваё меркаванне пры вырашэнні дзяржаўных пытанняў.
- Не хапіла аднаго голаса на выбарах.
- Галасы выбаршчыкаў.
- Падлік галасоў.
- Рашаючы г.
-
Клавіш музычнага інструмента (размоўнае).
- У акардэоне сапсаваліся галасы.
Фразеалагізмы:
- На ўвесь голас — гучна, на поўную сілу.
- У адаін голас — дружна, адзінадушна.
|| памяншальная форма: галасок.
|| прыметнік: галасавы.
- Галасавыя звязкі (парныя эластычныя звязкі на бакавых сценках гартані).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)