Verbum

голас, ✂, м.

1. Гучанне, якое ўтвараецца ваганнем галасавых звязак, што знаходзяцца ў горле.

   • Ля рэчкі чуліся вясёлыя галасы.
   • Высокі г.
   • Г. сумлення (перан.).

2. Асобная самастойная партыя многагалосага твора вакальнай і інструментальнай музыкі.

   • Раманс для двух галасоў.

3. Меркаванне, выказванне, думка.

   • Падаць г. (рашуча выказаць сваю думку).
   • Прыслухоўвацца да голасу мае.

4. перан. Права заяўляць сваё меркаванне пры вырашэнні дзяржаўных пытанняў.

   • Не хапіла аднаго голасу на выбарах.
   • Галасы выбаршчыкаў.
   • Падлік галасоў.
   • Рашаючы г.

5. Клавіш музычнага інструмента (разм.).

   • У акардэоне сапсаваліся галасы.

◊

• На ўвесь голас — гучна, на поўную сілу.

• У адзін голас — дружна, адзінадушна.

|| памянш. галасок, ✂.

|| прым. галасавы, ✂.

• Галасавыя звязкі (парныя эластычныя звязкі на бакавых сценках гартані).