голагаловы прыметнік

  1. З голай, непакрытай галавой.

    • Г. хлопчык.

  2. З абстрыжанай ці лысай галавой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)