год назоўнік | мужчынскі род
-
Прамежак часу ў 12 каляндарных месяцаў (з 1 студзеня), за які Зямля робіць адзін абарот вакол Сонца.
- Чатыры пары года (зіма, вясна, лета, восень).
- Новы г. (наступаючы год, а таксама дзень 1 студзеня).
- Мінула 2 гады. Засушлівы г.
- Два гады ад нараджэння.
- Г. ад году (з кожным годам).
- Круглы г. (увесь год).
- Гадамі не сустракаемся (па некалькі гадоў запар).
-
Прамежак часу, у які заканчваецца цыкл якіх-н. работ, заняткаў.
- Навучальны г.
- Фінансавы г.
-
множны лік: Адрэзак часу ў некалькі гадоў.
- Пасляваенныя гады.
- Гады маладосці.
-
множны лік: У спалучэнні з парадкавым лічэбнік — адрэзак часу ў межах дзесяцігодпзя.
- Васьмідзесятыя гады дваццатага стагоддзя.
-
множны лік: Узрост.
- Ён ужо ў гадах (пажылы, стары).
- Не тыя гады (пастарэў).
- Не па гадах (не па ўзросту).
-
Прамежак часу, на працягу якога адбываецца абарот якой-н. планеты вакол Сонца.
- Г. Марса.
Фразеалагізмы:
- Светлавы год — адзінка адлегласці, роўная шляху, які праходзіць прамень святла за трапічны год.
- Трапічны год — прамежак часу паміж двума праходжаннямі Сонца цераз пункт веснавога раўнадзенства.
- Высакосны год — кожны чацвёрты год, яй мае ў лютым не 28, а 29 дзён.
- Гады ў рады (размоўнае) — вельмі рэдка (сустракацца, бачыцца).
- З году ў год (размоўнае) — пастаянна, на працягу некалькіх гадоў.
- Адных гадоў (размоўнае) — аднолькавага ўзросту.
|| памяншальная форма: годзік і гадок.
|| прыметнік: гадавы.
- Гадавая справаздача.
- Г. план (на год).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)