гнуць,
-
Надаваць чаму
-н. дугападобную, выгнутую форму.- Г. дугі.
- Г. спіну перад кім
-н. (перан. многа і цяжка працаваць на каго-н. ).
-
Нагінаць уніз, прыгінаць.
- Вецер гне бярозу да зямлі.
-
перан. , без дапаўнення. Весці гутарку, размову, накіроўваючы яе на дасягненне якой-н. мэты; схіляць (разм. ).- Ведаю, куды ты гнеш.
Гнуць сваю лінію (
разм. ) — настойліва дамагацца чаго-н. Гнуць на свой капыл (
разм. неадабр. ) — рабіць па-свойму.Гнуць спіну (горб) (
разм. ) — 1) многа і цяжка працаваць на каго-н. ; 2) пакланяцца, угоднічаць перад кім-н. Гнуць у тры пагібелі (
разм. ) — моцна, жорстка прыгнятаць.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)