Verbum

гнуць, ✂; незак.

1. Надаваць чаму-н. дугападобную, выгнутую форму.

   • Г. дугі.
   • Г. спіну перад кім-н. (перан. многа і цяжка працаваць на каго-н.).

2. Нагінаць уніз, прыгінаць.

   • Вецер гне бярозу да зямлі.

3. перан., без дапаўнення. Весці гутарку, размову, накіроўваючы яе на дасягненне якой-н. мэты; схіляць (разм.).

   • Ведаю, куды ты гнеш.

◊

• Гнуць сваю лінію (разм.) — настойліва дамагацца чаго-н.

• Гнуць на свой капыл (разм. неадабр.) — рабіць па-свойму.

• Гнуць спіну (горб) (разм.) — 1) многа і цяжка працаваць на каго-н.; 2) пакланяцца, угоднічаць перад кім-н.

• Гнуць у тры пагібелі (разм.) — моцна, жорстка прыгнятаць.

|| зак. пагнуць, ✂ і сагнуць, ✂.

|| наз. гнуццё, ✂.